ช่วงนี้อารมณ์มันเศร้าๆ ดังนั้นเพลงที่ถูกฟังบ่อยๆก็จะประมาณนี้เลย
อารมณ์สีเทา โดย… PotaTo…
ฉันทนนอนคนเดียว
เปลี่ยวใจคืนไหนที่ลมหนาวมา
ใจมันเหมือนชาๆ
ไม่รู้ว่าจะอดทนได้นานรึเปล่า
ฉันยืนมองตัวเองผ่านกระจกในอารมณ์สีเทา
สิ่งที่เห็นมีเพียงความเหงา เข้ามาปกคลุมรอบกาย
ไฟห้องนอนเมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน
วันนี้ฉันอยู่ตรงนี้ ไม่มีเธอ
อยู่ตรงนี้ ไม่ได้เจออุ่นไอที่คุ้นเคย
ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้
ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้ว่าหัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้วก็รู้
แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ
นั่งมองดาวดวงเดิมอยู่กลางคนรักกันเป็นร้อยพัน
อธิฐานให้ดาวดวงนั้น เรียกเธอกลับมาให้ที
ไร้กำลังแรงกายอยู่โดยความหวังที่มันริบหรี่
ก็ไม่รู้ในวันพรุ่งนี้ ชีวิตจะเป็นเช่นไร
ไฟห้องนอนเมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน
วันนี้ฉันอยู่ตรงนี้ ไม่มีเธอ
อยู่ตรงนี้ ไม่ได้เจออุ่นไอที่คุ้นเคย
ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้
ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้ว่าหัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้วก็รู้
แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ
ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร
แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้
ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่
แม้ว่าหัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้วก็รู้
แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุด
มิถุนายน 8, 2008 at 2:07 pm
เอาอีกแล้ว..ออมมี่
มาฟังเพลงชาติ ที่กทม. กับกลุ่มพันธมิตรเลยดีฝ่า นะ หุหุ..
เด๋วเลี้ยง โมจิ กับลูกชิ้นปิ้ง พร้อมตบท้ายด้วยขนมเค้ก 555..
มิถุนายน 8, 2008 at 2:14 pm
Mr.Ho…เพลงนี้นู๋ออมโพสไว้นานแล้วนะค๊า..ตอนนั้ อารมณ์นั้น แต่ว่า ตอนนี้ อารมณ์นี้…แหะๆๆ
Update ค่ะ เมื่อวานตอน 5 ทุ่ม ออม กะเพื่อนๆ 5 คน ไปปล่อยแก่ที่
ทิมเบอร์มาแล้ว ไปเต้นๆๆๆ โดยจ่ายกันแค่คนละ 80 บาท แต่เต้นได้ตั้ง 2 ชั่วโมงน่ะ สร้างความงุนงง และตกตะลึง ให้คนแถวนั้นเป็นแถวเลย แบบว่าพอเข้าไป ฝูงเพื่อนทั้ง 5 คน ต่างสบัดๆๆ เหมือนโดนน้ำร้อนลวก กันเป็นแถว บ่งบอกให้เห็นอาการได้เลยค่ะ ว่า…..เก็บกด…..
แต่ตื่นมาตอนเช้าปวววววววววดดดด ไปทั้งร่างกายเลยค่ะ…แหะๆๆๆ ดีเหมือนกัน นานๆที สนุกดีค่ะ…ไม่ต้องกลัวนะคะ ออมดิ้นเผื่อแล้ว
ขอโทษนะคะ คุณผู้จัดการทิมเบอร์ที่พวกเราเมาดิบไปหน่อยน่ะค่ะ
มิถุนายน 8, 2008 at 2:15 pm
แล้วส่งลูกชิ้นปิ้งเจ้าอาหย่อย -โมจิ แล้วก็ปากิม มาทาง EMS ได้หรือเปล่าคะ..แหะๆๆๆ